SARS CoV-2 και ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ:
ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Είναι δύσκολο, το ξέρω. Να εγκαταλείπεις την κανονική σου ζωή και να πρέπει να κάτσεις σπίτι, ακούγοντας τον αδυσώπητα αυξανόμενο αριθμό των θανάτων σε όλο τον πλανήτη. Και να ανησυχείς, όχι μόνο για την υγεία των δικών σου ανθρώπων και του εαυτού σου, αλλά και για την οικονομική καταστροφή που συντελείται με γοργούς ρυθμούς γύρω σου…
Το πιο πιθανόν είναι ότι προετοιμάστηκες: πήγες σουπερμάρκετ, έκανες τις προμήθειές σου, και άραξες σπίτι. Είπες ευκαιρία και για λίγη ξεκούραση. Και ξεκουράστηκες. Κοιμήθηκες, έφαγες, έκανες την περιποίηση εαυτού που είχες αμελήσει τελευταία. Είδες και κάποιες ταινίες μέχρι αργά και ήπιες και κάτι παραπάνω (όχι, δεν το παράκανες όπως κάποιοι στην Αμερική που το είδαν σαν μια ευκαιρία να πειραματιστούν με ναρκωτικά που ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν). Σίγουρα επικοινώνησες και με φίλους και γνωστούς και ίσως έπαιξες κάποια επιτραπέζια ή διαδικτυακά παιχνίδια. Μπορεί και να άδραξες την ευκαιρία να καθαρίσεις το σπίτι και να κάνεις εκείνες τις μικροδουλειές που πάντα ήθελες να κάνεις και δεν είχες το χρόνο. Διάβασες ίσως λίγο και σίγουρα μορφώθηκες αρκετά από το διαδίκτυο. Μπορεί να έφυγες και στα κλεφτά για το βουνό ή τη θάλασσα…
Τώρα όμως? Τι κάνουμε τώρα που περνούν οι μέρες και τελειώνουν όλα αυτά? Τι κάνουμε τώρα που συνειδητοποιούμε ότι αυτό δεν πρόκειται λήξει σύντομα? Ότι ο κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας μεγαλώνει γύρω μας? Και ότι η επόμενη μέρα θα μας βρει σε ένα τοπίο οικονομικής ύφεσης άνευ προηγουμένου? Πως αντέχεται αυτή η κατάσταση για πόσο κανείς δεν ξέρει ακόμη ? Τι κάνουμε με αυτό το βαρύ φορτίο φόβου, αγωνίας, θλίψης και καθημερινής πλήξης?
Μαγική λύση στη δυστυχία αυτή, δυστυχώς δεν υπάρχει. Αυτό όμως που μπορεί να κάνεις είναι καλή διαχείριση. Όπως ένας ορειβάτης η ένας μαραθωνοδρόμος που έχουν μπροστά τους μια πολύωρη ή πολυήμερη κοπιαστική πορεία, έτσι κι εσύ έχεις έναν τεράστιο αγώνα μπροστά. Οι αθλητές αυτοί εκτός από το να προετοιμαστούν, πρέπει και να διαχειριστούν την ενέργειά τους με τρόπο ιδιαίτερο που έχει να κάνει με τη φύση αυτής της σωματικής και ψυχολογικής καταπόνησης μακράς διάρκειας. Με παρόμοιο τρόπο μπορείς να τη διαχειριστείς κι εσύ κατά τη διάρκεια αυτής της απομόνωσης, μόνο που εδώ η διαχείριση έχει να κάνει πρώτα με την ψυχή και μετά με το σώμα.
Η διαχείριση αυτή έχει να κάνει με το να πάρεις τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια σου. Τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για την εξωτερική κατάσταση είναι δυστυχώς λίγα (και τα κάνουμε: Μένουμε σπίτι). Τα πράγματα όμως που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας είναι πάρα πολλά:
- Προσπάθησε πάνω απ’ όλα, να έχεις ένα κανονικό πρόγραμμα, όσο πιο κοντά σε εκείνο που είχες.
- Ενημερώσου αλλά με μέτρο και από αξιόπιστες πηγές.
- Βοήθησε τα παιδιά να αισθανθούν ασφαλή και βοήθησέ τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
- Στήριξε τους γηραιότερους.
- Επικοινώνησε με άλλους.
- Μην τεμπελιάσεις και μην απογοητεύεσαι με το να σκέφτεσαι τα χειρότερα σενάρια.
- Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα βάλε προτεραιότητες και διατήρησε δραστηριότητες. Γύμνασε το σώμα σου: ασκήσεις αναπνοής, γιόγκα ή απλό περπάτημα μέσα στο σπίτι.
- Τακτοποίησε εκκρεμότητες, την παραγεμισμένη ντουλάπα σου, το backup του υπολογιστή σου ή την επισκευές που δεν είχες χρόνο μέχρι τώρα να κάνεις.
- Τέλος, προσπάθησε να βρεις καινούργιες ασχολίες: μάθε μια ξένη γλώσσα, πιάσε το μουσικό όργανο που είχες παρατήσει, ασχολήσου με τη μαγειρική, ζωγραφική, πλέξιμο ή το ξεχασμένο εργόχειρο. Γράψε, ημερολόγιο, ποίηση ή επιστημονικά άρθρα. Γενικά, προσπάθησε να μείνεις δραστήριος και δημιουργικός !!
Ίσως και να είναι χρήσιμο κάποια στιγμή να σκεφτείς ότι υπάρχουν και κάποιες ομάδες ανθρώπων που την κατάσταση αυτή την έχουν ζήσει ή τη ζούνε καθημερινά για πάρα πολύ καιρό. Είναι οι φυλακισμένοι, οι έγκλειστοι στα ψυχιατρικά ιδρύματα και οι εργαζόμενοι σε ακραία περιβάλλοντα (επιστήμονες στην Ανταρκτική, αστροναύτες, στρατιώτες σε υποβρύχια). Και οι περισσότεροι από αυτούς ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι όλα αυτά τα μικρά και ασήμαντα πράγματα τους έχουν κρατήσει στις δύσκολες στιγμές της απομόνωσης.
Όλα αυτά μπορεί και να τα ξέρεις και να τα κάνεις ήδη. Και σίγουρα θα βοηθήσουν. Αυτό όμως που πραγματικά θα βοηθήσει να ξεπεράσεις τη δύσκολή αυτή φάση, είναι 4 απλές στάσεις ζωής που πολλοί έχουμε ξεχάσει :
-
Υπομονή : γιατί η μπόρα είναι μεγάλη (όμως κάποια στιγμή θα περάσει…)
-
Περισυλλογή : για το τι είναι αυτό που πραγματικά αξίζει σε αυτή τη ζωή…
-
Αισιοδοξία: γιατί η κρίση φέρνει πάντα την αλλαγή προς κάτι καλύτερο στο τέλος…
-
Έμπνευση: για να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε στις δύσκολες αυτές στιγμές…